Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Nosti, credo, illud. Nemo pius est, qui pietatem. Hoc mihi cum tuo fratre convenit.
Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Sedulo, inquam, faciam. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Suo enim quisque studio maxime ducitur.
Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Idemne, quod iucunde? Cur iustitia laudatur? Iam contemni non poteris.
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Nosti, credo, illud. Nemo pius est, qui pietatem. Hoc mihi cum tuo fratre convenit.
Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Sedulo, inquam, faciam. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Suo enim quisque studio maxime ducitur.